Dojrzali w miłości – 1. Miłość cierpliwa jest

Usłyszałam kiedyś od swojego Spowiednika: Jeśli chcesz pozbyć się wady – pielęgnuj cnotę do niej przeciwną. Piękne i ważne zdanie, ale od razu pojawiła się myśl: No dobrze, ale jak???

W czasie projektu Dojrzali w miłości pragniemy podzielić się swoimi doświadczeniami i odkryciami na temat hymnu o NAJDOSKONALSZEJ DRODZE – DRODZE MIŁOŚCI, drodze Doskonałego Człowieka na wzór Chrystusa-Sługi.

Rozdawaj nieustannie wszystkie dary dobroci Ojca, jakimi w obfitości obdarza cię każdego dnia. Nade wszystko wiarę, nadzieję, miłość. Dzieląc się tym z ubogimi będziesz doskonałym świadkiem Moim. Dziel się zatem pokorą z pysznymi. Łagodnością z brutalnymi. Cierpliwością z agresywnymi, radością ze smutnymi.

Alicja Lenczewska, Słowo Pouczenia, 155

Widzieć

Chrześcijanin, to człowiek w drodze. Zna cel swojej ziemskiej wędrówki – pełne zjednoczenie z Bogiem i ludźmi. Drogą do tego zjednoczenia jest MIŁOŚĆ. W barwach miłości odnajdujemy cierpliwość. Jak wiele potrzebujemy jej względem siebie samego i innych ludzi! Jak wiele otrzymujemy jej od Boga i naszych bliskich!

Cierpliwość zaleca nas Bogu i zachowuje. Ona gniew łagodzi, kiełzna język, strzeże myśli, pilnuje pokoju, podtrzymuje karność, łamie poruszenia lubieżne, powstrzymuje gwałtowne uniesienia, gasi gniewy, hamuje potężnych bogaczy, łagodzi nędzę ubogich, w dziewicach dochowuje błogiej nietykalności, strzeże u wdów trudnej czystości, a u zamężnych obopólnej miłości. W pomyślności daje pokorę, w przeciwnościach męstwo, w krzywdach i obelgach łagodność. Uczy przebaczać szybko błądzącym, a gdy sam zawinisz, każe przepraszać wytrwale. Ona zwycięża pokusy, znosi prześladowania i prowadzi do męczeństwa

św. Cyprian

Cierpliwość pozwala zatem wyzbyć się wad takich jak: gniew, plotkowanie i inne grzechy języka np. narzucanie swojego zdania innym, „wchodzenie w zdanie” – przerywanie wypowiedzi bliźniego… Stoi na straży cnoty czystości i wierności.

Pięknie o cierpliwości mówił Papież Franciszek w Domu Św. Marty 12 lutego 2018: „Cierpliwość jest cnotą ludzi, którzy są w drodze, nie tych, którzy są zamknięci, w bezruchu”. Dalej Papież mówi: „cierpliwość – to także mądrość umiejętnego dialogu z ograniczeniem: jest bardzo wiele ograniczeń w życiu, a człowiek niecierpliwy nie chce ich, ignoruje je, bo nie potrafi prowadzić dialogu z ograniczeniami”.

Papież przypomina, że cnota cierpliwości ważna jest w odniesieniu do choroby. Zarówno w przeżywaniu cierpienia własnego jak i innych. Potrzebna jest, gdy otaczamy troską chorych i wtedy, gdy sami doświadczamy niemocy.

Osądzić

Najniższy stopień cierpliwości posiada ten, kto bez szemrania znosi utrapienia, choć czasem się pożali i zapłacze. Bo zresztą wolno szukać pociechy u przyjaciół. Odczuwać boleść i szukać ulgi w nieszczęściu, to rzecz wrodzona człowiekowi.

Już wyżej stoi ten, kto Bogu się ofiarował na krzyże i chłosty, jeżeli Mu się spodoba je zesłać. Kto zaś z weselem serca cierpi i uważa przeciwność za osobliwszy dar Boży, ten już w doskonałym stopniu posiada tę cnotę na wzór Apostołów, którzy z weselem szli od oblicza rady żydowskiej, radując się, że byli godni dla Imienia Jezusowego zelżywość cierpieć.

ks. dr J. Górka, profesor seminarium biskupiego w Tarnowie
Cześć Maryi. O pobudkach i środkach nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, ss. 286-292.

Cnota cierpliwości jest zatem konieczna, byśmy doskonalili się w miłości Boga i bliźniego.

Działać

Relacji z innymi nie zbudujemy natychmiast. To proces, który czasami trwa wiele lat. Cierpliwość wpisana jest w naszą naturę w akcie stworzenia. Niecierpliwość często jest skutkiem lęku, którego doświadczamy. Znajdując źródło lęku znajdziemy też pokłady cierpliwości. Czego się boję? Od czego uciekam? Rozumienie siebie wpływa na wzrost cierpliwości. W cierpliwości można się ćwiczyć, podejmować konkretne działania, by umieć czekać na to, czego oczekujemy. Mieć nadzieję na to, co przyjdzie, oczekiwać tego bez pośpiechu – oto sztuka cierpliwości.

Dzisiejsze myśli doprowadziły mnie do konkretnych postanowień:

  • Będę bez szemrania znosić trudności.
  • Kiedy poczuję, że tracę cierpliwość i zbliża się zdenerwowanie – pomodlę się do mojego Anioła Stróża i poproszę Go o pomoc.
  • Ofiaruję cierpienia duchowe Jezusowi.

A TY, jak będziesz rozwijać cnotę cierpliwości?

Niech nic cię nie niepokoi, niech nic cię nie przeraża, wszystko mija, Bóg się nie zmienia. CIERPLIWOŚĆ osiąga wszystko. Temu, kto ma Boga, nie brakuje niczego. Bóg sam wystarcza.

modlitwa św. Teresy od Jezusa

Wszystkie części