Dojrzali w miłości – 8. Miłość nie unosi się gniewem

Pochylam się nad tobą nieustannie i ciągle czekam na twoje spojrzenie, na zapatrzenie się we Mnie.

We Mnie jest wszystko to, czego ci brak, za czym tęsknisz. We Mnie odnajdziesz samą siebie: piękną, świętą, szczęśliwą.

Alicja Lenczewska, Słowo Pouczenia, 489

Widzieć

Gniew sam w sobie jest dobrem, które informuje nas, że zostały przekroczone nasze granice. Sprawia, że jesteśmy gotowi stanąć do ich obrony. Pokazuje nam zatem, co jest dla nas naprawdę ważne. Może też wskazywać na lęk przed utratą autorytetu czy wręcz władzy. Niestety, w sytuacjach, które jawią się nam jako zagrożenie najłatwiej jest „wybuchnąć”. Kiedy tracę panowanie nad sobą niezależnie od tego, czy jest to świadomy krzywdzący innych dobór słów, gestów, czy czynów, dzieje się kilka niepokojących rzeczy:

  1. tracę nad sobą kontrolę, czyli przestaję używać rozumu, myślę moimi emocjami
  2. tracę zaufanie bliskich – nie wiedzą, jakich reakcji mogą się po mnie spodziewać
  3. tracę bliskość w relacjach z innymi – kiedy nie panuję nad emocją gniewu, inni tracą poczucie bezpieczeństwa i zaczynają mnie unikać, boją się konfrontacji
  4. tracę zaufanie do siebie, a w konsekwencji wiarę w siebie i swoją umiejętność skutecznego kształtowania swoich postaw (tu nasuwa mi się pytanie o skuteczność moich postanowień po sakramencie spowiedzi – nawet jeśli chcę coś w sobie zmienić, ale nie wierzę we własną skuteczność działania, bo uświadamiam sobie, że panują nade mną emocje, to czy dam możliwość działania łasce Bożej? Tracąc zaufanie do siebie, do innych, do Boga, czy będę zdolna do pracy nad sobą?)

Osądzić

Zarówno Stary jak i Nowy Testament w wielu miejscach mówi o gniewie (375 fragmentów biblijnych odnosi się do gniewu). Gniew Boga, który jest skutkiem szerzącej się ludzkiej nieprawości, ma na celu nasze nawrócenie. Ukazuje nam, że bez Boga tracimy życie nie tylko ziemskie, ale przede wszystkim życie wieczne. Gniew Boży skierowany jest często przeciw tym, którzy zagrażają Narodowi Wybranemu, gdy ten trwa przy Bogu. Kiedy Boży Lud odchodzi od Jego nauki, nie słucha jego głosu, wówczas Bóg kieruje swój gniew przeciwko niemu – lud popada w nieszczęścia, niewole. Gniew Boży charakteryzuje się tym, że piętnuje zło bez poniżania człowieka. Człowiek, który nosi w sobie Boży gniew, będzie postępował podobnie: będzie otwarty na dialog, będzie upominał z troską o zbawienie drugiego człowieka, ale będzie przyjmował wybór drugiej osoby. Gniew ludzki, czyli działanie pod wpływem emocji, w żadnej mierze nie wypełnia Bożego planu. Jest mu raczej przeciwny.

Jaką postawę powinien mieć chrześcijanin?

Działać

19 Wiedzcie, bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. 20 Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej. 21 Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. 22 Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. 23 Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. 24 Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był. 25 Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo. 26 Jeżeli ktoś uważa się za człowieka religijnego, lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw. 27 Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

Jk 1, 19

12 Jako więc wybrańcy Boży – święci i umiłowani – obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, 13 znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy! 14 Na to zaś wszystko [przyobleczcie] miłość, która jest więzią doskonałości. 15 A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni! 16 Słowo Chrystusa niech w was przebywa z [całym swym] bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach. 17 I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko [czyńcie] w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego.

Kol 3, 12

Czego uczą mnie te fragmenty?

  1. Patrz, Jolu, na innych tak, jak Bóg na ciebie patrzy.
  2. Wzywaj Ducha Łagodności, gdy nasilają się negatywne emocje.
  3. Pokora, cichość cierpliwość i łagodność – oto moje nowe imiona, które chce mi nadać Pan.
  4. Przebaczaj, bo i ty nieustannie potrzebujesz przebaczenia.
  5. Troszcząc się o sprawy Boże, o zbawienie własne i bliźnich nie zapominaj o systematycznej lekturze Pisma Świętego. Zapamiętuj Boże Słowo.

A co do ciebie mówi dziś Pan? Czy może powiedzieć o tobie, że jesteś błogosławionym miłosiernym?


Jezu, odkrywam przed Tobą moją słabość. Wiem, że bez Twojej pomocy nie pokonam zła, które próbuje się we mnie „zadomowić”. Wyrzekam się wszelkiego prowokowania innych, wszelkich sposobów rozdrażniania ich. Udziel mi Twojego pokoju w sytuacjach, gdy przekraczane są moje granice, gdy budzi się we mnie lęk. I naucz mnie reagować tak, jak Ty byś to zrobił. Chcę, Jezu zapatrzeć się w Ciebie.

J. L.

Wszystkie wpisy